Bat, bi, Manchester.
Iratí Jiménez
Irati Jiménez 70ko hamarkadako idazle bat dugu, eta nobela honekin Agustin Zubikarai saria irabazi du .
Ezinezko maitasun istorio bat da “Bat, bi, Manchester”; beste bat, baina beste bat izateagatik, berria, atsegina, inteligentea, zorrotza. 89 orrialde baino ez ditu nobelak baina hitz danak inportanteak ,ez dago bat soberan. Kontakizun bizi-bizia da.
Gaiari buruz ez dala berria komentatu behar dut zeren eta euskarazko narratiban gay-ez sarritan irakurri ,entzun eta ikusi egin dugu asko azken urteotan.
Gaia: Bi mutilen arteko (ezinezko) maitasun istorioa da, eta maitemina pausoz pauso kontatua. pertsonaiak:
Izenik ematen ez zaigun narratzaile homosexuala, ezagutzen dugun bakarra, bere izengoitia Rubio da”, idazle frustratua,maitasunaren ostiko bat jaso berria.
Aitor:guapo, heterosexuala, optimista,dena erraza iruditzen zaio eta aktorea
Verónica: Rubioren lankidea, gizon-jalea, baina beti kontalariaren inguruan dagoena beti animatzen, zirikatzen….
Paul, rubioren aurreko bikotekidea, desagertu zena egun batean eta …
Lekua:
Hiri handien erritmoa du Manchesterrek, agian Bilbao izan daiteke.Pasatzen diren autoak, leihoz betetako etxeak, eta tartean sartzen ditu idazleak gai handiak, maitasuna, desioa, grina, frustrazioa…
Argudioa:
Protagonistak.”Rubio eta Aitor” topo egiten dute Manchesterren. Ezinezkoa dirudi bi pertsonaiok elkarrekin egotea, guztiz desberdinak baitira.Baina Manchesterren daude, ihesaldi existentzialeko geldiune batean bezala eta elkarrengana jotzen dute. Azkenean hor daude biak egoera “ normal” baten barruan eta aurrera jotzen.
Egitura: Iratik obra honetan sentimenduen azalpenean zorrotz asmatzen du ,gizaren sentimenduak katalogo bat bezala ematen ditu ( maitemina, gorrotoa, jelosia, dezezioa…)Metafora errepikatuak,sinbolismoz beteriko pasarteak, irudi eta konparaketa bisualak…horien guztien erabilera neurtu eta egokia egiten zaio Iratiri maiteminean arakatzeko.
Ingeleseko hitzak erabiltzen itzultzailearen lanbide honen obsesioa bistan jartzen du eta aldi berean ironikoa, zehatza eta poetiko den tonu konplexu garaitzen du.
Elipsiaren erabilera inteligenteak egiten ditu Jimenezek.
Bukatzeko, sentsazio kontrajarriak pizten ditu nobela honek eta Euskal literaturak pertsonaia gay-ak naturaltasunez agertzen zaizkigu eta literatura realista eta garaikide barruan koka dezakegu eleberri hau.
Iratí Jiménez
Irati Jiménez 70ko hamarkadako idazle bat dugu, eta nobela honekin Agustin Zubikarai saria irabazi du .
Ezinezko maitasun istorio bat da “Bat, bi, Manchester”; beste bat, baina beste bat izateagatik, berria, atsegina, inteligentea, zorrotza. 89 orrialde baino ez ditu nobelak baina hitz danak inportanteak ,ez dago bat soberan. Kontakizun bizi-bizia da.
Gaiari buruz ez dala berria komentatu behar dut zeren eta euskarazko narratiban gay-ez sarritan irakurri ,entzun eta ikusi egin dugu asko azken urteotan.
Gaia: Bi mutilen arteko (ezinezko) maitasun istorioa da, eta maitemina pausoz pauso kontatua. pertsonaiak:
Izenik ematen ez zaigun narratzaile homosexuala, ezagutzen dugun bakarra, bere izengoitia Rubio da”, idazle frustratua,maitasunaren ostiko bat jaso berria.
Aitor:guapo, heterosexuala, optimista,dena erraza iruditzen zaio eta aktorea
Verónica: Rubioren lankidea, gizon-jalea, baina beti kontalariaren inguruan dagoena beti animatzen, zirikatzen….
Paul, rubioren aurreko bikotekidea, desagertu zena egun batean eta …
Lekua:
Hiri handien erritmoa du Manchesterrek, agian Bilbao izan daiteke.Pasatzen diren autoak, leihoz betetako etxeak, eta tartean sartzen ditu idazleak gai handiak, maitasuna, desioa, grina, frustrazioa…
Argudioa:
Protagonistak.”Rubio eta Aitor” topo egiten dute Manchesterren. Ezinezkoa dirudi bi pertsonaiok elkarrekin egotea, guztiz desberdinak baitira.Baina Manchesterren daude, ihesaldi existentzialeko geldiune batean bezala eta elkarrengana jotzen dute. Azkenean hor daude biak egoera “ normal” baten barruan eta aurrera jotzen.
Egitura: Iratik obra honetan sentimenduen azalpenean zorrotz asmatzen du ,gizaren sentimenduak katalogo bat bezala ematen ditu ( maitemina, gorrotoa, jelosia, dezezioa…)Metafora errepikatuak,sinbolismoz beteriko pasarteak, irudi eta konparaketa bisualak…horien guztien erabilera neurtu eta egokia egiten zaio Iratiri maiteminean arakatzeko.
Ingeleseko hitzak erabiltzen itzultzailearen lanbide honen obsesioa bistan jartzen du eta aldi berean ironikoa, zehatza eta poetiko den tonu konplexu garaitzen du.
Elipsiaren erabilera inteligenteak egiten ditu Jimenezek.
Bukatzeko, sentsazio kontrajarriak pizten ditu nobela honek eta Euskal literaturak pertsonaia gay-ak naturaltasunez agertzen zaizkigu eta literatura realista eta garaikide barruan koka dezakegu eleberri hau.
No hay comentarios:
Publicar un comentario