"Haur Besoetakoa" Jon Mirande

Biziki gogoratzen dut Jon Miranderen eleberria,"Haur Besoetakoa" irakuri nuenean. Hain zuzen ere, orain dela zortzi do bederatzi urte izan zen, hemen Dolaretxen bertan R 3000 egin nuenean, lagun batek utzita. Oso liburu berezia da, gogorra,eta nik sentidu nuen atsekabea itzela izan zen.. Atsekabea, nobela osoak protagonistaren gero eta nabarmenagoa den obsesioa isladatzen duelako. Gizonak bere haur besoetakoarentzat eta edariarentzat izugarrizko erakarpena sentitatzen du, gero eta gehiago, beti gehiago. Haurrarentzat, neskatoarentzat sentitzen duen atrakzio fisikoa oso gordina da, bat oso deseroso sentitzen da hau irakurtzerakoan ; baina bera ere alkoholiko larri bat da eta adikzio biek gizon-protagonista hau oso pertsonai konfliktibo, zaila, berezia, egiten dute.

Nabokoven "Lolitarekin" antza du, dudarik gabe, gaiaren aldetik eta. Hortik aparte, niri beste nobela izugarri bat ekartzen dit gogora, Malcom Lowryren amerikarraren "Sumendiaren Azpian" ("Under the Volcano"), nobela honen protagonistaren alkoholismoarengatik.
Beste alde batetik, Miranderen nobela laburra da eta orduan irakurtzen dena intensoago bihurtzen da, larritasunaren sensazioa areagotzen da. Aipatu behar dut ere bai Mirandek erabiltzen duen iparraldeko euskera zaila egin zitzaidala, nobela osoa ilunago egiten. Oso narrazio ona ta interesgarria dela uste dut eta bere irakurketa gomendatzen dut.